مقایسه کابل لایتنینگ اپل و کابل USB-C

آیفون‌های کمپانی اپل به جای پورت استاندارد USB C از یک اتصال اختصاصی به نام Lightning استفاده می‌کنند. در این مقاله به مقایسه‌ی کابل لایتنینگ اپل و کابل USB-C می‌پردازیم…

نوآور بودن کار آسانی نیست! شرکتی که نوآور است غالباً باید بر خلاف هنجارها و معیارها حرکت کند؛ به گونه‌ای که بیش از یک دهه، اپل از کابل رابط اختصاصی ۳۰-pin dock استفاده می‌کرد. این اتصال به خوبی برای محصولات اپل کار می‌کرد، زیرا فضای رشد را فراهم می‌کرد. زمانی که دستگاه‌های اپل شروع به پشتیبانی از ویدئو و سایر ویژگی‌ها کردند، داده‌ها نیز به طور موازی از طریق کابل رابط انتقال داده می‌شوند. مشکل کابل رابط اختصاصی ۳۰-pin dock این بود که نسبتاً بزرگ بود و برای شرکتی که به ساخت دستگاه‌های باریک خود افتخار می‌کند، زمان تغییر فرا رسیده بود.

مشاهده و خرید آیفون ۱۲ پرو مکس – کلیک کنید

تاریخچه‌ی کوتاهی از کابل لایتنینگ اپل

کابل لایتنینگ اپل در سال ۲۰۱۲ معرفی شد که باعث ناراحتی منتقدان صوتی شد. آیفون با حذف جک هدفون ۳.۵ میلی متری آیفون نیز جنجال به پا کرد. این شکایت کاربران بخاطر این بود که افراد باید لوازم جانبی جدید یا حداقل آداپتور می‌خریدند. گذشت ۱۰ سال در دنیای فناوری خیلی زیاد محسوب می‌شود و رابط ۳۰-pin dock در واقع دوام بسیار بالایی داشت و بخاطر این ویژگی، می‌توانست مانعی برای خلاقیت به حساب بیاید.

واقعیت این است که اپل برای داشتن نوآوری، دوباره باید روند همیشگی شرکتش را پیش می‌گرفت. کابل لایتنینگ اپل دو سال قبل از USB C منتشر شده است؛ فناوری‌های معاصر مانند میکرو USB به تنهایی کافی نبودند. در واقع، کابل لایتنینگ اپل در طراحی کابل USB C تأثیرگذار بوده است. اپل در حقیقت در طراحی USB C نقش عمده‌ای داشته است.

شباهت‌های لایتنینگ و USB C

شباهت‌های لایتنینگ و USB C واضح است، اما در خیلی از موارد یکسان نیستند. درگاه‌های لایتنینگ بسیار باریک‌تر است و برای موبایل‌ها مناسب‌تر است. علی رغم آنچه شایعات نشان می‌دهد، اپل قصد ندارد پورت‌های Lightning را با USB C در iPhone و iPad جایگزین کند. به طوری که مدل‌های iPad Pro 2019 از پورت USB C پشتیبانی می‌کنند و آیفون و سایر مدل‌های آیپد هنوز از رابط Lightning استفاده می‌کنند.

تاریخچه‌ی مختصری از پورت USB-C

در ابتدای سال ۲۰۱۴، استاندارد کابل USB-C توسط گروهی از مشارکت کنندگان (که ۱۸ کارمند اپل نیز از اعضای این گروه بودند) تکامل یافت. همه فکر می‌کنند که اپل با دیگران و ایده‌هایشان خوب تا نمی‌کند که در واقع این سخن درستی نیست؛ چون اگر دقت کنیم می‌بینیم که iMac اصلی در واقع اولین رایانه‌ای بود که درگاه‌های USB را ارائه می‌داد، آن هم درست زمانی که رایانه‌های شخصی هنوز دارای رابط‌های موازی و سریالی بودند.

این به معنی این است که پورت USB-C تکامل یافته‌ی استانداردهای قبلی USB است. با استفاده از کابل USB-A / B به USB-C می‌توان دستگاه قدیمی را به رایانه‌ی جدید متصل کرد. به همین صورت هاب‌های USB و رابط‌های اتصال گوناگونی نیز هستند که پورت‌ها را چند برابر کرده و اتصال دستگاه‌های قدیمی USB را فراهم می‌کنند. گفته شده است که آینده‌ی اتصال دستگاه به یکدیگر، به صورت بی‌سیم خواهد بود، به همین دلیل برخی از نوت بوک‌های جدید اپل فقط دارای یک پورت USB هستند.

باید به این نکته توجه کرد که استاندارد کابل USB-C و USB 3.1 یکسان نیستند و ممکن است درگاه USB C از USB 3.1 پشتیبانی نکند؛ این همان موضوعی است که اپل سعی دارد از آن جلوگیری کند…

تفاوت‌های کابل لایتنینگ اپل و USB-C

کوچک‌تر بودن درگاه‌های لایتنینگ

درست است که اپل در پیشرفت و توسعه‌ی کابل USB-C نقش داشته است، ولی کابل لایتنینگ برای اپل یک کابلی ویژه به حساب می‌آید. مهم‌ترین و آشکارترین تفاوت آن‌ها، در کوچکتر بودن درگاه‌های لایتنینگ است. این ویژگی به اپل یک برتری می‌دهد و این است که آن‌ها می‌توانند دستگاه‌های باریک‌تری بسازند.

دوام بیشتر لایتنینگ

همچنین ممکن است لایتنینگ از USB-C دوام بیشتری داشته باشد. در کابل Lightning، زبانه‌های اتصال روی خود کابل قرار دارد، ولی در USB-C زبانه‌ها اتصال بر روی پورت قرار دارد. از آنجا که این زبانه‌ها نقاط احتمالی خرابی هستند، پورت‌های Lightning دوام بیشتری دارند، چون اگر به طور اتفاقی زبانه‌های کابل لایتنینگ را بشکنید، با تعویض خود کابل به راحتی این ایراد برطرف می‌شود؛ ولی اگر روی پورت USB C خراب شوند، باید پورت دستگاه به کل عوض شود که این تفاوت زیادی در دوام آن‌ها ایجاد می‌کند.

توان بیشتر USB C

هر دو رابط Lightning و USB C می‌توانند نیرو را در وات‌های مختلف منتقل کنند و با وجود اینکه اپل جزئیات را در دسترس همگان نمی‌گذارد، اما بسیاری از تولیدکنندگان لوازم جانبی از این مشخصات اطلاع دارند. به نظر می‌رسد که اپل به دلیل وجود محدودیت‌هایی که در بعضی مشخصات USB وجود داشت، به سمت خلق کابلی جدید که کابل لایتنینگ نام داشت روی آورد.

این که Lightning می‌تواند تا ۱۲ وات برق یعنی درست به همان اندازه‌ای که شارژر iPad ارائه می‌کند را تامین کند، خیالمان را راحت می‌کند. این کابل احتمالاً می‌تواند توان بسیار بیشتری را نیز تحمل کند؛ با این حال، از آنجا که برای دستگاه‌های تلفن همراه طراحی شده است، نیازی به این کار نیست. از طرف دیگر، کابل USB-C تا ۱۰۰ وات می‌تواند توان را تحمل کند و این اندازه برای رایانه‌های رومیزی که به منبع تغذیه متصل هستند مناسب و منطقی است. کابل USB C می‌تواند انرژی مورد نیاز یک آمپلی فایر نسبتاً بلند یا حتی یک صفحه نمایش را تأمین کند.

این بدان معنا نیست که Lightning نمی‌تواند این کار را انجام دهد، اما آیفون (تلفن همراه) شما قرار نیست یک آمپلی فایر ۱۰۰ وات را تأمین کند و در واقع نیازی به تامین این مقدار انرژی ندارد. از آنجا که Lightning در رایانه‌های رومیزی موجود نیست، نیازی به انتقال توان با ولتاژ بالا نیست، اگرچه از لحاظ تئوری ممکن است امکان پذیر باشد.

تفاوت در اتصالات

سرعت انتقال داده در آن‌ها، بیشتر به استانداردهای USB برای Lightning و USB-C بستگی دارد. دستگاه‌های با کابل Lightning معمولاً برای انتقال داده به رایانه متصل می‌شوند که این کار توسط کابل Lightning to USB تسهیل می‌شود. اینکه چقدر داده را می‌توان انتقال داد، در واقع به پورت‌های موجود در دستگاه‌های مبدا و مقصد بستگی دارد.
اپل حداکثر میزانی که Lightning می‌تواند داده‌ها را منتقل کند را افشا نکرده است. در دنیای واقعی، آنقدر سریع عمل می‌کند که می‌تواند از جدیدترین استانداردها نیز بهره ببرد.

اتصالات Lightning نسبت به USB-C، از پین‌های بسیار کمتری استفاده می‌کنند، اما USB-C نیز از تمام پین‌های خود استفاده نمی‌کند. اگرچه USB-C دارای ۱۸ پین است، اما در یک زمان تنها از ۹ پین استفاده می‌شود.
این قابلیت در USB-C اجازه می‌دهد تا اتصال قابل برگشت باشد. رابط Lightning فقط از ۸ پایه استفاده می‌کند، با این وجود دوشاخه به شکلی در مخزن قرار می‌گیرد که امکان برگشت پذیری آن را فراهم می‌کند. علاوه بر این، قطعات الکترونیکی موجود در داخل دستگاه‌های اپل هستند که جهت دوشاخه را تعیین می‌کنند و بر این اساس تنظیم می‌شوند. این موضوع، اپل را قادر می‌سازد تا چنین آیفون‌ها و iPad های باریکی بسازد.

اپل Lightning را درست زمانی توسعه داد که پورت‌های USB تنها گزینه‌ها‌ی استاندارد بودند. برای تولید آیفون‌های باریک‌تر، لازم بود که اتصال اختصاصی آن‌ها نیز ساخته شود. کابل USB-C دو سال بعد از آن (کابل لایتنینگ) ساخته شد.

رابط Lightning برای تولید آیفون‌های باریک‌تر

کابل Lightning ابزاری مناسب برای کار است. این کابل برای دستگاه‌های تلفن همراه در نظر گرفته شده است. اتصال آن نه تنها کوچک‌تر است، بلکه محکم‌تر است. مشتریان اپل به دلیل اینکه هزینه‌ی بالایی را برای داشتن آیفون و آیپد پرداخت می‌کنند، انتظار دارند محصولاتی که خریداری می‌کنند دوام خوبی نیز داشته باشند. حال اگر اپل با USB-C کار می‌کرد، دستگاه‌های آن‌ها بزرگتر و شکننده‌تر بودند و این انتظار کاربران را برآورده نمی‌ساخت.

مشاهده و خرید لوازم جانبی آیفون – کلیک کنید

با وجود تمام نوآوری‌های اپل، هنوز بسیاری از کاربران و افراد هستند که از اپل به خاطر محصولات انحصاری‌اش ناراضی هستند و ادعا می‌کنند که اپل در حال ساخت محصولاتی انحصاری است و می‌گویند:

آن‌ها خوب با مردم تا نمی‌کنند.

همانطور که گفتیم این ادعای آن‌ها نمی‌تواند درست باشد، چون اپل کمک قابل توجهی به استاندارد USB C داشت. آن‌ها به سرعت این استاندارد را پذیرفتند و آن را به مجموعه MacBook خود اضافه کردند. طراحی باریک USB-C به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا باریک‌ترین MacBooks را تولید کنند، آن هم در حالی که هنوز سازگاری با تجهیزات جانبی را حفظ کرده است!

این واقعیت که MacBooks از USB-C استفاده می‌کند و نه از Lightning، نشان می‌دهد که اپل مطابق با استاندارد عمل می‌کند، اما آن‌ها برای آیفون‌ها و آیپدها نیز از ابزار مناسب خودشان بهره می‌برند که در این موارد، پورت باریک و با دوام Lightning بسیار مناسب بود.

بسیاری از این تصمیمات و نتایج بر اساس تاریخ است. چون اپل نیاز به ساخت آیفون‌های باریک‌تر داشت و فناوری USB موجود راه حل مناسبی را ارائه نمی‌داد، اپل کابل Lightning را دو سال قبل از USB-C ساخت. اکنون که Lightning جا افتاده است، اپل نمی‌تواند آن را به تنهایی با کابل USB-C جایگزین کند.

در آینده همه اتصالات بی‌سیم خواهد بود

این موضوع که اپل جک هدفون ۳.۵ میلی متری را از آیفون ۷ برداشته است و همچنین MacBook فقط یک پورت USB C دارد، به دلیل این است که در آینده همه‌ی اتصالات بی سیم خواهد بود. مردم به سادگی هر دستگاهی را به رایانه، تبلت و تلفن‌های هوشمند خود وصل نمی‌کنند. هدفون بی‌سیم جایگزین اجداد سیمی آن‌ها شده است. چاپگرها، اسکنرها و درایوهای خارجی همگی در این روزها بی‌سیم هستند. حتی می‌توانید به صورت بی‌سیم به برخی از نمایشگرها متصل شوید. با پیشرفت فناوری بی‌سیم، به تدریج دیگر نیازی به کابل و پورت نخواهد بود.

این را بدانید که اپل هیچ چیزی را جایگزین Lightning نمی‌کند. آیفون آینده‌ی شما هیچ درگاهی نخواهد داشت و همین باعث می‌شود دوام بیشتری داشته باشد و در مقابل آب دوام بیشتری بیاورد.

نظر شما چیست؟ شما نیز اگر تجربه‌ی استفاده از کابل لایتنینگ یا USB – C را داشته‌اید، در پایین همین مطلب برای ما کامنت کنید…